Förderverein Großes Moor e.V.

Van spierkracht, via stoom naar diesel.

200 Jaar lang werden er verschillende methoden tegelijkertijd gebruikt in de turfwinning. Een stuk turf werd met de hand afgestoken (Afb.2) en op een plaat gezet. Dit ging zo lang door tot de plaat vol was. Daarna werd de plaat uit de schacht gelicht en de turf te drogen gelegd. De turfstekers waren door dit harde werk gekentekend. (Afb.3)

In 1872 ontstond in het Grote Moeras bij Gifhorn de oudste industriële turfwinning van Niedersachsen. In 1873 werd het Noord Duitse turfmoeras bedrijf Triangel opgericht. In 1876 vond er in Triangel een tentoonstelling plaats van turf afgraving machines, waarbij de verschillende turfwinning methoden getest werden.

Met door stoom en diesel aangedreven machines werd de arbeid makkelijker. Transportbanden, turfpersen en machinale opslagplaatsen werden ingezet.

De turf moest echter nog steeds met de hand gestoken worden, maar de transportbanden maakten het vervoeren makkelijker. Daarbij kwam dat de turf machinaal geperst werd en opgeslagen werd. De zware stoommachines (afb. 4) stonden op twee sporen zo dat het mogelijk was deze machines te verplaatsen, door de sporen steeds te verleggen.

Afb. 5 toont een heel team medewerkers. Er waren ook transportbanden waarop een soort bruggen gemonteerd waren om de individuele turfzoden naar de opslagruimtes te transporteren. (Afb.6).

De turf werd vanaf ongeveer 1980 met rupsbandvoertuigen (Afb.7) en graafmachines gewonnen. De turf werd dan uit elkaar getrokken en om te drogen op hoopjes geschoven (Afb.8).